Zou je je niet zoveel meer op je gemak voelen als je zou weten hoeveel eten en tijd het zou kosten om uit je energietekort te komen?
En zou je je niet zoveel meer op je gemak voelen als je zou weten wanneer de toename van je gewicht stopt?
En zou je je niet zoveel beter voelen als je zou weten wanneer deze extreme honger zou stoppen?
Het is allemaal "wat als" waar niemand een antwoord op heeft. Dit is juist het onbekende, wat de meeste mensen de stuipen op het lijf jaagt. En ik was één van hen. Ik herinner me dat ik tegen mijn moeder zei: "Ik zou me zoveel beter voelen als iemand me zou kunnen vertellen wanneer dit alles zou stoppen. Wat als dit voor altijd duurt?''
Niemand weet hoe het leven zal gaan lopen
Laten we eerlijk zijn: we weten niet wat er morgen gaat gebeuren. Daarom is het zo belangrijk om in het NU te leven. De harde waarheid is namelijk dat we morgen door een bus kunnen worden overreden. Ik weet dat dat behoorlijk extreem klinkt, maar het leven is nu eenmaal behoorlijk onvoorspelbaar.
Kijk naar het virus als voorbeeld. Wie zag dat aankomen? Het heeft ons minstens 2 tot 3 jaar beïnvloed, mentaal, fysiek, emotioneel en financieel. En we zijn er nog steeds niet helemaal.
Ik weet dat het eng VOELT, maar het is veel ENGER om stil te blijven in je herstel. Ik wil dat je begint met doen en stop met het stellen van 1 miljoen vragen aan mensen die het antwoord niet voor je hebben. Alleen je lichaam weet het. Ik weet dat dat vreemd voelt, omdat je al zo lang precies het tegenovergestelde doet, maar NU is het moment.
Ik zie dat veel mensen individuele/gepersonaliseerde vragen aan elkaar stellen en hoewel ik het geweldig vind dat jullie elkaar allemaal helpen, kun je geen advies geven aan iemand die je niet kent. Bovendien heeft ieders lichaam andere behoeften. Je bent niet hetzelfde als wie dan ook, dat geldt ook voor wat jij nodig hebt qua voeding.
Hoe dan ook: ga er gewoon voor. Want, wat is het ergste dat er kan gebeuren?
Commenti